گاهي ...
گاهي همه چيز را فراموش ميكنم ، گاهي فراموش ميكنم كه ديگر تورا ندارم ، گاهي ازياد مي برم كه چگونه بي رحمانه دلم راشكستي و فراموش ميكنم كه تو را فراموش كرده ام ؛ فراموش كه نه سپرده ام تو را و خاطراتت را به انبار خاطرات و اشخاص ضايعاتي ، گاهي چه بچه گانه دلم بهانه كسي را مي گيرد كه مرا نميخواست
امد ...
واردقلبم شد ...
سپس ان را شكست ...
وقتي از تكه تكه شدنش كاملا مطمئن شد ...
رفت ...
ومن گاهي چه صادقانه و كودكانه فراموش ميكنم ظلمي را كه به من كردي ؛ نميدانم تقصير از من است يا ازتو كه از خاطرم نمي روي
، كمرنگ شده است خاطراتت و يادت اما نميرود از اين وجود لعنتي ام
گاهي چه ناگهاني دلم هوايت را مي كند ، هواي و تو سرد بودن هايت را ، تو و غرور خسته كننده ات را و گاهي چه اسان اين دل فراموش مي كند رفتار بي رحمانه ات را بامن .
گاهي عجيب دلم تورا ميخواهد ، گاهي عجيب غرور دخترانه ام را به فراموشي مي سپارم و به جايش غرور تو را مي طلبم ؛ غرور خسته كنند و لعنتي ات را ...
حكايت ما ادم ها خيلي عجيب است خيلي خيلي عجيب ؛ خيلي خيلي عجيب است كه خيلي خيلي زود از هم خسته مي شويم و خيلي خيلي زود فراموش مي كنيم حرفهاي گذشته مان را ....
اي كاش روزي برسد كه دلم حتي گاهي هم ياد تو نكند ....
نميدانم الان درچه حالي ، باكه هستي ، چه مي كني ؟ ، ايا هنوز هم ترانه مورد علاقه ات را گوش ميدهي ؟ ايا هنوزهم در ان ساعت به ورزش مورد علاقه ات مي روي ؟؟؟
وچه سخت است فراموش كردن تويي كه ...
تويي كه ...
بماند .... بگذار بماند ناگفته هايي در اين دل شكسته ...
اي كاش هرگز اين گاهي ها برايم اتفاق نمي افتاد ...
اي كاش هرگز ...
اي كاش هرگز خيلي از اتفاق ها نمي افتاد ...
اي كاش هرگز ....
ای کاش آدمها بی منت به هم محبت می کردند
ای کاش قلبهای یکدیگر را نمی شکستند
ای کاش صدها چهره نداشتند
ای کاش ...
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: